Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

Παιχνίδια των παιδικών μα χρόνων

Είναι φορές που δεν ξέρω τι να γράψω,δεν έχω και ανταπόκριση και έχω διερωτηθεί πολλές φορές πως αν κάποιος  συγχωριανός έψαχνε να βρει κάτι για το χωριό του θα είχε βρει αυτό το ιστολόγιο και θα μπορούσε να πει δυο λόγια πάνω σε αυτά που γράφω,ίσως κάποια πράγματα που εγώ δε θυμάμαι.
  Σήμερα λέω να θυμηθώ  τα παιχνίδια που παίζαμε όταν ήμασταν παιδιά τα γράφω μόνο και μόνο για να μη ξεχαστούν.

  Οι γειτονιές  είναι ο καλύτερος τόπος για να παίζει ένα παιδί(εκτός από τις σημερινές)  εγώ στο χωριό μου όταν ήμουν παιδί είχα ευχαριστηθεί παιχνίδι που θα το ζήλευαν πολλά σημερινά παιδιά.
 Θα απαριθμήσω μερικά από τα παιχνίδια που παίζαμε στις γειτονιές,παίζαμε βασιλέα στην Ελλάδα νομίζω το λένε σκάλα(δεν είμαι σίγουρη αυτή τη στιγμή)
,Ο βασιλέας παιζόταν από κορίτσια και είναι το παιχνίδι όπου κάτω στο δρόμο ζωγραφίζαμε με κιμωλία ή και ένα κομμάτι ασβέστη σχήματα και με μια πέτρα πλακέ άρχιζε το παιχνίδι πάντα με το ένα πόδι (κουτσό).
  Τα  σκατούλια ήταν ένα άλλο παιχνίδι που παιζόταν και από τα αγόρια  βάζαμε μερικές πλακέ πέτρες τη μια πάνω στην άλλη  τραβάγαμε και κάποιες γραμμές για σύνορο και με μία άλλη πέτρα επίσης πλακέ σημαδεύαμε τη σωρό για να ρίξουμε όσες πιο πολλές γινόταν.(Ακριβώς τώρα την όλη διαδικασία του παιχνιδιού λεπτομερώς δε τη θυμάμαι)
 Άλλα παιχνίδια ήταν με τη μπάλα ,με τη μπάλα παίζαμε διάφορα παιχνίδια και με πιο πολλά παιδιά η μπάλα έχει τη δυνατότητα να μαζεύει πολλά παιδιά στο παιχνίδι ίσως γι' αυτό την αγαπάνε όλοι.

Το αγαπημένο μας παιχνίδι ήταν το κρυφτό τα Καλοκαίρια ,να κρυβόμαστε πίσω από τις πέτρινες βρύσες(εύκολος στόχος βέβαια να σε βρει αυτός που τα φύλαγε)αλλά όταν κρυβόμασταν μέσα στα χόρτα ήταν απόλαυση ,άντε να σε βρει μέσα στα χόρτα !
 Τα  κορίτσια είχαμε και τα πεντόβολα (τα λέγαμε εξαγιά ;) με τις μικρές στρογγυλές πέτρες και με τα χέρια γινόταν ένα πολύ ήσυχο παιχνίδι κάτω στα καλντερίμια από δυο άτομα σηνύθως.
  Τα αγόρια είχαν τα ππιριλιά(βόλους) (έπαιζα και εγώ καμιά φορά) και όταν δεν είχανε βόλους έπαιζαν με τα λιλίτσια( τα καπάκια από τις μπύρες και τις κόκα κόλεςή άλλο αναψυκτικό.

Ποιο άλλο να θυμηθώ;;;Ήταν και το περνά περνά η μέλισσα ,αυτό το παίζαμε στο σχολείο και ένα άλλο που ήταν δυο ομάδες η μια απέναντι από την άλλη και πιασμένες η καθεμιά από τα χέρια σχημάτιζαν δυο σειρές μετά η μια ομάδα διάλεγε ένα παιδί από την άλλη ομάδα και αυτό το παιδί έπρεπε να τρέξει και με δύναμη να χωρίσει την ομάδα που το διάλεξε αν δεν τα κατάφερνε να (σπάσει )την αλυσίδα από τα χέρια το κρατούσαν όμηρο αν όμως την έσπαγε έπαιρνε μαζί του  αυτούς που χώριζε από την ομάδα.
 Άλλο;;;; Καμιά φορά παίζαμε και χαρτιά!!  
 Ναι παίζαμε και σχοινάκι  ,δε θυμάμαι άλλο !
 Σας αφήνω με την ελπίδα αν θυμηθείτε εσείς κάποιο άλλο από τα παιδικά σας χρόνια να μου το γράψετε. 

Παρολίγον να ξεχάσω τις κουμπάρες που παίζαμε όλα τα κορίτσια!

Σάββατο 7 Μαΐου 2011

Γειτονιές από το παρελθόν

Στιγμές από το χωριό πριν από πολλά χρόνια
 Ο δρόμος αυτός είναι η γειτονιά του θείου μου του Ανδρέα της αδελφής μου της Κυριακούς του Κυριάκου του  που είχε το λεωφορείο του Βελισσή του Γιαννουθκιύ ,του Ευστάθιου,του Πούλλου  και του Σολομού   ,πολλοί  έχουν μακαριστεί,τα ονόματα τα έγραψα όπως τα θυμούμαι.
Στη φωτογραφία είμαι εγώ με το άσπρο φανελάκι  και η Μυρούλλα  ,τα αγόρια κάτω ξέρω ότι τα τρία είναι τα αρφοτέχνια μου ,ο Τάσος ο Γιαννής ,ο Α ντρος για τους άλλους δεν είμαι απόλυτα σίγουρη και έτσι δε γράφω. 
Κάτω στο δρόμο ήταν φασόλια ξερά νομίζω απλωμένα,τη φωτό μας την έβγαλε ο Μιχαλάκης του Κυριάκου που είχε έλθει για διακοπές από την Αγγλία.

Κυριακή 1 Μαΐου 2011