Κυριακή 12 Ιουνίου 2011

Κατακλυσμός και καταβρέξιμο

Του κατακλυσμού σήμερα και οι μνήμες πολλές καταρχήν αργία για τους μεγάλους και παιχνίδι για τους μικρούς.
 Θυμάμαι που καταβρέχαμε ο ένας τον άλλο είτε με ένα ποτήρι νερό είτε  με τα ψεύτικα πλαστικά πιστολάκια (πιτσικλούθκια )
Στο χωριό μου εμείς τα παιδιά δεν χάναμε τέτοιες ευκαιρίες για παιχνίδι  και αυτη τη μέρα το παιχνίδι ήταν εντελώς διαφορετικό απ'όλες τις άλλες μέρες.
 Ήταν ιεροτελεστία καταρχήν έπρεπε να προμηθευτούμε απο τις προηγούμενε μέρες κάποιο πιστολάκι για να μην κουβαλάμε κουβαδάκια με νερό όταν θα στηνόμασταν  στη γωνία  να καταβρέξουμε τους φίλους μας!
 Κάποια παιδιά ξεπερνούσαν τα όρια και ρίχνανε νερό και σε μεγάλους, ποιος είδε το Θεό και δεν το εφοβήθη !
  Τρέχαμε σαν παλαβά όλες τις γειτονιές για να καταβρέξουμε κόσμο και  ξανά στο σπίτι ,γιατί   λουζόμασταν αρκετό νερό  και έπρεπε να αλλάξουμε και καναδυό φορές και φυσικά να ακούσουμε και τις παρατηρήσεις απο τη μάνα μας   ότι θα πουντιάσουμε και θα μας τρέχει στο γιατρό μετά.Τίποτα δεν παθαίναμε  τότε ήμασταν ένα με τη φύση  το είναι μας είχε γίνει ενα με το κρύο τη ζέστη το χώμα!
  Και όμως ήταν όμορφα χρόνια και τι δε θα έδινα για να ξαναπεράσω μια τέτοια μέρα στο χωριό μου μαζί με τους φίλους να καταβρέχουμε ο ένας τον άλλο  !
 Καλό καταβρέξιμο σε όσους ακόμα διατηρούν το έθιμο!