Είναι φορές που δεν ξέρω τι να γράψω,δεν έχω και ανταπόκριση και έχω διερωτηθεί πολλές φορές πως αν κάποιος συγχωριανός έψαχνε να βρει κάτι για το χωριό του θα είχε βρει αυτό το ιστολόγιο και θα μπορούσε να πει δυο λόγια πάνω σε αυτά που γράφω,ίσως κάποια πράγματα που εγώ δε θυμάμαι.
Σήμερα λέω να θυμηθώ τα παιχνίδια που παίζαμε όταν ήμασταν παιδιά τα γράφω μόνο και μόνο για να μη ξεχαστούν.
Οι γειτονιές είναι ο καλύτερος τόπος για να παίζει ένα παιδί(εκτός από τις σημερινές) εγώ στο χωριό μου όταν ήμουν παιδί είχα ευχαριστηθεί παιχνίδι που θα το ζήλευαν πολλά σημερινά παιδιά.
Θα απαριθμήσω μερικά από τα παιχνίδια που παίζαμε στις γειτονιές,παίζαμε βασιλέα στην Ελλάδα νομίζω το λένε σκάλα(δεν είμαι σίγουρη αυτή τη στιγμή)
,Ο βασιλέας παιζόταν από κορίτσια και είναι το παιχνίδι όπου κάτω στο δρόμο ζωγραφίζαμε με κιμωλία ή και ένα κομμάτι ασβέστη σχήματα και με μια πέτρα πλακέ άρχιζε το παιχνίδι πάντα με το ένα πόδι (κουτσό).
Τα σκατούλια ήταν ένα άλλο παιχνίδι που παιζόταν και από τα αγόρια βάζαμε μερικές πλακέ πέτρες τη μια πάνω στην άλλη τραβάγαμε και κάποιες γραμμές για σύνορο και με μία άλλη πέτρα επίσης πλακέ σημαδεύαμε τη σωρό για να ρίξουμε όσες πιο πολλές γινόταν.(Ακριβώς τώρα την όλη διαδικασία του παιχνιδιού λεπτομερώς δε τη θυμάμαι)
Άλλα παιχνίδια ήταν με τη μπάλα ,με τη μπάλα παίζαμε διάφορα παιχνίδια και με πιο πολλά παιδιά η μπάλα έχει τη δυνατότητα να μαζεύει πολλά παιδιά στο παιχνίδι ίσως γι' αυτό την αγαπάνε όλοι.
Το αγαπημένο μας παιχνίδι ήταν το κρυφτό τα Καλοκαίρια ,να κρυβόμαστε πίσω από τις πέτρινες βρύσες(εύκολος στόχος βέβαια να σε βρει αυτός που τα φύλαγε)αλλά όταν κρυβόμασταν μέσα στα χόρτα ήταν απόλαυση ,άντε να σε βρει μέσα στα χόρτα !
Τα κορίτσια είχαμε και τα πεντόβολα (τα λέγαμε εξαγιά ;) με τις μικρές στρογγυλές πέτρες και με τα χέρια γινόταν ένα πολύ ήσυχο παιχνίδι κάτω στα καλντερίμια από δυο άτομα σηνύθως.
Τα αγόρια είχαν τα ππιριλιά(βόλους) (έπαιζα και εγώ καμιά φορά) και όταν δεν είχανε βόλους έπαιζαν με τα λιλίτσια( τα καπάκια από τις μπύρες και τις κόκα κόλεςή άλλο αναψυκτικό.
Ποιο άλλο να θυμηθώ;;;Ήταν και το περνά περνά η μέλισσα ,αυτό το παίζαμε στο σχολείο και ένα άλλο που ήταν δυο ομάδες η μια απέναντι από την άλλη και πιασμένες η καθεμιά από τα χέρια σχημάτιζαν δυο σειρές μετά η μια ομάδα διάλεγε ένα παιδί από την άλλη ομάδα και αυτό το παιδί έπρεπε να τρέξει και με δύναμη να χωρίσει την ομάδα που το διάλεξε αν δεν τα κατάφερνε να (σπάσει )την αλυσίδα από τα χέρια το κρατούσαν όμηρο αν όμως την έσπαγε έπαιρνε μαζί του αυτούς που χώριζε από την ομάδα.
Άλλο;;;; Καμιά φορά παίζαμε και χαρτιά!!
Ναι παίζαμε και σχοινάκι ,δε θυμάμαι άλλο !
Σας αφήνω με την ελπίδα αν θυμηθείτε εσείς κάποιο άλλο από τα παιδικά σας χρόνια να μου το γράψετε.
Παρολίγον να ξεχάσω τις κουμπάρες που παίζαμε όλα τα κορίτσια!
Σήμερα λέω να θυμηθώ τα παιχνίδια που παίζαμε όταν ήμασταν παιδιά τα γράφω μόνο και μόνο για να μη ξεχαστούν.
Οι γειτονιές είναι ο καλύτερος τόπος για να παίζει ένα παιδί(εκτός από τις σημερινές) εγώ στο χωριό μου όταν ήμουν παιδί είχα ευχαριστηθεί παιχνίδι που θα το ζήλευαν πολλά σημερινά παιδιά.
Θα απαριθμήσω μερικά από τα παιχνίδια που παίζαμε στις γειτονιές,παίζαμε βασιλέα στην Ελλάδα νομίζω το λένε σκάλα(δεν είμαι σίγουρη αυτή τη στιγμή)
,Ο βασιλέας παιζόταν από κορίτσια και είναι το παιχνίδι όπου κάτω στο δρόμο ζωγραφίζαμε με κιμωλία ή και ένα κομμάτι ασβέστη σχήματα και με μια πέτρα πλακέ άρχιζε το παιχνίδι πάντα με το ένα πόδι (κουτσό).
Τα σκατούλια ήταν ένα άλλο παιχνίδι που παιζόταν και από τα αγόρια βάζαμε μερικές πλακέ πέτρες τη μια πάνω στην άλλη τραβάγαμε και κάποιες γραμμές για σύνορο και με μία άλλη πέτρα επίσης πλακέ σημαδεύαμε τη σωρό για να ρίξουμε όσες πιο πολλές γινόταν.(Ακριβώς τώρα την όλη διαδικασία του παιχνιδιού λεπτομερώς δε τη θυμάμαι)
Άλλα παιχνίδια ήταν με τη μπάλα ,με τη μπάλα παίζαμε διάφορα παιχνίδια και με πιο πολλά παιδιά η μπάλα έχει τη δυνατότητα να μαζεύει πολλά παιδιά στο παιχνίδι ίσως γι' αυτό την αγαπάνε όλοι.
Το αγαπημένο μας παιχνίδι ήταν το κρυφτό τα Καλοκαίρια ,να κρυβόμαστε πίσω από τις πέτρινες βρύσες(εύκολος στόχος βέβαια να σε βρει αυτός που τα φύλαγε)αλλά όταν κρυβόμασταν μέσα στα χόρτα ήταν απόλαυση ,άντε να σε βρει μέσα στα χόρτα !
Τα κορίτσια είχαμε και τα πεντόβολα (τα λέγαμε εξαγιά ;) με τις μικρές στρογγυλές πέτρες και με τα χέρια γινόταν ένα πολύ ήσυχο παιχνίδι κάτω στα καλντερίμια από δυο άτομα σηνύθως.
Τα αγόρια είχαν τα ππιριλιά(βόλους) (έπαιζα και εγώ καμιά φορά) και όταν δεν είχανε βόλους έπαιζαν με τα λιλίτσια( τα καπάκια από τις μπύρες και τις κόκα κόλεςή άλλο αναψυκτικό.
Ποιο άλλο να θυμηθώ;;;Ήταν και το περνά περνά η μέλισσα ,αυτό το παίζαμε στο σχολείο και ένα άλλο που ήταν δυο ομάδες η μια απέναντι από την άλλη και πιασμένες η καθεμιά από τα χέρια σχημάτιζαν δυο σειρές μετά η μια ομάδα διάλεγε ένα παιδί από την άλλη ομάδα και αυτό το παιδί έπρεπε να τρέξει και με δύναμη να χωρίσει την ομάδα που το διάλεξε αν δεν τα κατάφερνε να (σπάσει )την αλυσίδα από τα χέρια το κρατούσαν όμηρο αν όμως την έσπαγε έπαιρνε μαζί του αυτούς που χώριζε από την ομάδα.
Άλλο;;;; Καμιά φορά παίζαμε και χαρτιά!!
Ναι παίζαμε και σχοινάκι ,δε θυμάμαι άλλο !
Σας αφήνω με την ελπίδα αν θυμηθείτε εσείς κάποιο άλλο από τα παιδικά σας χρόνια να μου το γράψετε.
Παρολίγον να ξεχάσω τις κουμπάρες που παίζαμε όλα τα κορίτσια!
2 σχόλια:
Νομίζω παίζαμε "μαντήλι","κούκο","λιγκρίν","κλέφτες","παίχτες" ή "εικονούες" με τις εικόνες που αγοράζαμε από τα μπακάλικα. Στα ππιριλιά παίζαμε "αιγυπτιακό" και "πασή"
Το αιγυπτιακό ήταν ο κύκλος με τα ππιριλιά μέσα. Ο "πασής" ήταν μια ευθεία γραμμή με ππιριλιά. Τα σημαδεύαμε και αν κτυπούσαμε ένα ππιριλλί παίρναμε όλα όσα βρίσκονταν στα αριστερά του. Το τελευταίο στα δεξιά ονομαζόταν "πασής" και όλοι θέλαμε να το κτυπήσουμε γιατί ήταν το πιό κερδοφόρο. Το ππιριλλί δίπλα στον "πασή" ονομαζόταν "πρόπασης".
Αν δεν είχαμε ππιριλιά κόβαμε μάππουρους από τα κυπαρίσσια. Θυμάμαι που ψάχναμε άδειες μπουκάλες και τις πουλούσαμε για να πάρουμε ππιριλιά. Οι πιο καλές μπουκάλες ήταν αυτές του κονιάκ. Μας έδιναν μισό σελίνι γι΄αυτές. Ηταν και άλλες διάφορες που μας απόφεραν μόνο μια μπακκίρα.
Χωρκανέ μου!
Το μαντήλι δεν μπορώ να το θυμηθώ,ούτε τον κούκο.!
Τα ππιριλιά θυμάμαι τη σειρά και τον κύκλο αλλά όχι τα ονόματα.
Το λιγκριν ήταν με κάτι ξύλα νομίζω.
Πράγματι τα μπουκάλια από τα κονιάκ επιάναν μισό σελίνι,τελικά τότε κάναμε και ανακύκλωση χωρίς να το ξέρουμε!!Ακόμα και τα ποτσούθκια της πογιάς των παπουτσιών έρκετουν ένας (νομίζω που του Μόρφου) με κάρο που το έσερνες ένα άλογο και αγόραζε τα ποτσούθκια νομίζω ελαλούσαν τον Γιαννή!.
Δημοσίευση σχολίου