Νικήτας: Φωτογραφίες από το χωριό μας.

Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2010

Φωτογραφίες από το χωριό μας.

7 σχόλια:

ΑΠΑΘΕΙΑΤΕΛΟΣ είπε...: ΜΑΣ ΠΛΗΓΩΝΟΥΝ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΚΕΦΤΟΜΕΝΟΙ ΤΙ ΧΑΣΑΜΕ(;).ΚΡΙΜΑ ΓΙΑΤΊ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΖΟΥΣΑ ΣΤΗ ΜΟΡΦΟΥ, ΔΕΝ ΠΗΓΑ ΠΟΤΕ ΣΤΟΝ ΝΙΚΗΤΑ, ΑΝ ΚΑΙ ΜΙΑ ΘΕΙΑ ΜΟΥ Η ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΗ ΜΕ ΤΟ ΣΥΜΕΩΝ,ΠΟΥ ΄ΤΑΝ ΠΕΛΕΚΆΝΟΣ ΣΤΑ ΓΥΜΝΑΣΙΑ ΉΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΝΙΚΗΤΑ ΑΛΛΑ ΖΟΥΣΕ ΣΤΗ ΜΟΡΦΟΥ; 6 Σεπτεμβρίου 2010 στις 1:15 μ.μ.
stalamatia είπε...: Aπάθεια μου
Καλοσώρισες στο χωριό μου !
Τη θεία σου δεν την ήξερα προσωπικά αλλά είχα ακούσει ότι ήταν παντρεμένη στου Μόρφου,ήξερα τις αδελφές της που έμεναν στο χωριό.
Εγώ αντίθετα ερχόμουν κάθε μέρα στου Μόρφου είχα πάει και μια χρονιά στο Γυμνάσιο,μετά δούλευα σε βιοτεχνία που ράβαμε παντελόνια.Η βιοτεχνία βρισκόταν απέναντι από το μαγαζί του Τζαφέρη του τουρκοκύπριου ,καλός άνθρωπος αγοράζαμε καραμέλες και άλλα (λικσιά) ήταν στο δρόμο που ερχόταν από το παντοπωλείο ,αν θυμάσαι, που ήταν τα ταξί και πήγαινε προς τα σινεμά και το γήπεδο του Διγενή.Αστα να πάνε την τελευταία φορά που πήγα ήταν όλα κακομοιριασμένα.Είτε stalamatia βάλω είτε nikita είμαι το ίδιο πρόσωπο.; 7 Σεπτεμβρίου 2010 στις 10:45 π.μ.
ΑΠΑΘΕΙΑΤΕΛΟΣ είπε...: Καλησπέρα. Δεν ήταν οι γειτονιές μου,περνούσα όμως από τους δρόμους που γράφεις και αυτούς ξέρω μετά το παντοπωλείο και τα λεωφορεία του θρασυβούλου.Δε θυμούμαι καμιά βιοτεχνία ή τ/κ στην περιοχή αυτή.
Ως προς το κακομοιριασμένα έχει και τα θετικά του γιατί αν γυρίσουμε κάποτε δε θα τα βρούμε πολύ αλλαγμένα/αλλοιωμένα και το κενό...απουσίας ίσως σμυκρίνει; 7 Σεπτεμβρίου 2010 στις 12:24 μ.μ.
SIYANCO's Blog είπε...: Οι αναμνήσεις και θύμισες από το χωριό μας είναι οι καλύτερες. Ο θυμός και αγανάκτηση είναι πολύ έντονα συναισθήματα λόγο της καταραμένης εισβολής και κατοχής, για τον ίδιο λόγο, χάσαμε για πολλά χρόνια τα καλύτερα.
Είναι όμως δικά μας, μας ανήκουν και τους ανήκουμε, όπως ανήκαν στους προγόνους μας και θα περάσουν στους δικούς μας απογόνους.
Τα καλά του Αγίου Νικήτα είναι πάρα πολλά, εγώ θα σταθώ σε ένα, την αγάπη και καλοσύνη όλων των χωριανών που κρατά μέχρι και σήμερα.
Δεν υπήρχε άλλο χωριό στην Κύπρο που να μην δημιουργήθηκε πρόβλημα μεταξύ των κατοίκων, ιδικά την περίοδο των έντονων πολιτικών αντιπαραθέσεων. η σύμπνοια και κοινό όφελος , η αλληλοεκτίμηση και ο σεβασμός, ήταν και είναι έννοιες που έχουν εφαρμογή στην περίπτωση των κατοίκων του Αγίου Νικήτα.; 18 Νοεμβρίου 2010 στις 12:23 π.μ.
nikita είπε...: Αγαπητέ Στέλιο καλωσόρισες ,χαίρομαι πάρα πολύ που βρεθήκαμε .Αν δεν κάνω λάθος είσαι ο Στελλάκης ο συμμαθητής μου(νομίζω κανένα χρόνο μεγαλύτερος μου) η μάμα σου είναι η Χρυστάλλα καιο παπάς σου ο Λούκας έχεις και δυο αδελφές δίδυμες(και πάλι με επιφύλαξη τα λέω γιατί έχω χρόνια να σε δω,από το 74.Θα σε ε[ισκευτώ ιντερνικά.; 18 Νοεμβρίου 2010 στις 5:06 π.μ.
Ανώνυμος είπε...: εν μπορω αν θωρω ρε μορφιτες τις σημαιες του ακελ πανω στα δικα μας σπιτια; 10 Απριλίου 2011 στις 5:53 π.μ.
stalamatia είπε...: Aνώνυμε
Κανείς δε θέλει να τις βλέπει αυτές οι φωτογραφίες είναι από αλλον τραβηγμένες ,εγώ προσπαθώ να μην βάζω μέσα τις σημαίες,ασχετα αν αυτές είναι εκεί.; 10 Απριλίου 2011 στις 6:40 π.μ.